افراد نابینا و خواب دیدن

افرد بینا اغلب رویاها و خواب های رنگا رنگ و واضح را تجربه می کنند، بنابراین طبیعی است که بپرسند «آیا افراد نابینا خواب می بینند؟» جواب این سوال مثبت است، افراد نابینا هم خواب می بینند اگر چه رویاهای آنها با کسانی که می بینند کتفاوت است. اگر کسی نابینا باشد رویاهای او پر از لامسه ، صدا، بویایی و چشایی است. حس هایی که معمولا کمتر در خواب افراد بینا دیده می شود.  هدف از اینکه چرا ما رویا می بینیم کاملا مشخص نیست. با این حال برخی از محققان بر این باورند که با مقایسه خواب افراد بینا و نابینا ممکن است ایده هایی در مورد چرایی خواب دیدن افراد ارائه دهند.

افراد نابینا در مورد چه چیزی خواب می بینند؟

محتوای رویاهای یک فرد نابینا شبیه یک فرد با بینایی است پر از احساس که منعکس کننده تجربه او از زندگی بیداری می باشد. رویاها اغلب بر فعالیت های روزمره متمرکز هستند، بنابراین سناریوهای رویایی رایج برای افراد نابینا نشان دهنده موقعیت ها و نگرانی هایی هستند که ممکن است بیشتر با آنها روبرو شوند. موضوع خواب ها هم برای افراد نابینا و هم برای افرادی که نابینا نیستند می می تواند بسیار متفاوت باشد، اگر چه موضوع های استرس زای رایج رویاها شامل افتادن، تعقیب شدن و یا غیره است با این حال محتوای رویاهای افراد نابینا به اندازه ی افراد بینا مستند یا مورد مطالعه قرار نگرفته است. تعداد  کمی از مطالعات شواهدی ارائه کرده اند که نشان می دهد افراد نابینا ممکن است انواع خاصی از خواب ها را بیشتر از بقیه ببینند مضامین تکرار شونده معمولا به موقعیت های استرس زا مربوط می شود که شامل حرکت وحمل و نقل یا عبور از موانع در یک محیط آشنا است.

رویاهای بصری و تجربیات حسی

رویاها یک تجربه حسی است که می تواند شامل عناصر بینایی، بویایی، چشایی، لامسه و صدا باشد. احساساتی که ممکن است کسی که رویا می بیند را تجربه کند بستگی به این دارد که آیا از بدو تولد نابینا بوده است، در کودکی نابینا شده است یا اصلا نابینا نیست.

برای افراد بینا، بیشتر رویاها در درجه اول یک تجربه تصویری است که ممکن است شامل صدا و لمس باشد. حس بویایی و چشایی خیلی کمتر رایج است. برای افرادی که از بدو تولد نابینا بوده اند، رویاها به ندرت شامل عناصر بصری هستند، اما شامل طعم، بو، لامسه و به ویژه صدا هستند.بخش‌های خاصی از مغز مسئول توانایی افراد در تفسیر آنچه می‌بینند هستند. در صورت عدم بینایی، اعتقاد بر این است که مغز برای توسعه این بخش‌ها به حواس دیگر، به ویژه لامسه، تکیه می‌کند. حواس دیگر در افراد نابینا تقویت می شود و به شکل گیری رویاها کمک می کند.اگرچه عملکرد رویا به طور کامل درک نشده است، برخی از محققان حدس می زنند که رویاها نتیجه رشد مهارت های حسی مغز در اوایل کودکی می باشد. به عنوان شواهد، آنها به تفاوت در احساسات بصری رویا بین افرادی که نابینا به دنیا آمده اند یا بینایی خود را در چند سال اول زندگی از دست داده اند و افرادی که اصلا نابینا نیستند اشاره می کنند که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.

رویا دیدن در افرادی که نابینا به دنیا می آیند چگونه است؟

نابینایی مادرزادی به زمانی اشاره دارد که یک فرد از بدو تولد نابینا باشد. نابینایی ممکن است به دلیل به ارث بردن این ویژگی از والدین یا تجربه عفونت یا بیماری قبل از تولد باشد. برخی از افراد مبتلا به نابینایی مادرزادی نابینایی کامل دارند در حالی که برخی دیگر ممکن است بتوانند مقداری نور یا رنگ را حس کنند.رویاهای افرادی که نابینا به دنیا می آیند به احتمال زیاد به جای عناصر بصری دارای اجزای حسی از جمله بوها، صداها، حس های لامسه و مزه ها هستند معمولاً در افراد نابینا که همان احساسات را در بیداری تجربه می کنند، به صورت رنگ یا نور است.

در مقایسه با افرادی که دیرتر نابینا شدند، افرادی که نابینا به دنیا می‌آیند، صدا، بویایی و چشایی را هم بیشتر و هم شدیدتر در هنگام خواب تجربه می‌کنند. افزایش آگاهی از این حواس در خواب با میزان عملکرد افراد نابینای مادرزادی، در کارهایی که شامل ارزیابی چیزهایی مانند تن صدا، بو یا طعم است، ارتباط دارد.

رویا پردازی در افرادی که بعد از چند سال نابینا شده اند

برخی از افراد پس از تولد به دلیل آسیب یا سایر شرایط سلامتی دچار نابینایی و اختلالات بینایی می شوند.بعضی از مطالعات نشان داده اند که افرادی که در 5 سال اول زندگی خود نابینا شده اند، تجربه حسی رویاهای مشابهی با افرادی که به طور مادرزادی نابینا هستند، دارند. یعنی به مراتب کمتر احتمال دارد که عناصر بصری را هنگام رویا دیدن تجربه کنند.

با این حال، در برخی موارد، کودکانی که در حدود 7 سالگی یا بعد از آن نابینا شده‌اند، برخی از خاطرات بصری را حفظ می‌کنند، که می‌تواند به عنوان عناصر بصری در رویاهای آنها در بقیه عمرشان ظاهر شود.

افرادی که در مراحل بعدی زندگی نابینا شده اند، به اندازه افرادی که نابینا به دنیا می آیند، در خواب خود دارای عناصر چشایی و بویایی نیستند. با این حال، مانند نابینایان مادرزادی، در مقایسه با افراد بینا، به طور قابل توجهی احساسات لامسه بیشتری را تجربه می کنند.

نابینایان هم کابوس می بینند؟

افراد نابینا می توانند کابوس ببینند. در واقع مطالعات نشان داده‌اند که افرادی که نابینا به دنیا می‌آیند، بیشتر از افراد بینا یا کسانی که در اواخر عمر نابینا شده‌اند، کابوس‌های شبانه را تجربه می‌کنند.

بعضی از محققان حدس می زنند که افراد نابینا بیشتر کابوس می بینند، زیرا احتمال بیشتری وجود دارد که در هنگام بیداری با موانع یا تجربیات دشوار روبرو شوند. تم های رایج در این کابوس ها شامل گم شدن، افتادن در چاله ها یا برخورد با وسیله نقلیه است.اگرچه این موضاعات تکرار شونده ممکن است احساس اضطراب یا ترس را برانگیزد، اما محققان دریافتند که احساسات کلی رویاپردازان نابینا مانند رویاپردازان بینا است،حتی می گویند که کابوس ها ممکن است هدف مثبتی داشته باشند و فضای امنی را برای فرد فراهم کنند تا احساسات ناشی از تهدیدات واقعی را که می تواند در بیداری رخ دهد، تجربه کند و با آن کنار بیاید.