تاثیرات مشکلات بینایی برای افراد

بسیاری انسانها در حال حاضر با نوعی از دست دادن بینایی زندگی می کنند. به گفته CDC، 94 میلیون بزرگسال در معرض خطر از دست دادن جدی بینایی هستند. در سطح جهانی، تعداد افرادی که دارای اختلال بینایی هستند بیش از 2.2 میلیارد تخمین زده می شود.

کارشناسان انتظار  دارند با توجه به اینکه در عصر حاضر مردم عمر طولانی تری دارند، این تعداد در سال های آینده افزایش یابد.

در حالی که از دست دادن بینایی و مشکلات بینایی تا حدی قابل انتظار است، به خصوص با افزایش سن، ولی به این معنی نیست که همه مایل یا قادر به پذیرش تغییر در نحوه دید خود از جهان هستند.

برای اکثر افراد، تغییرات تدریجی در بینایی را می توان با عینک های طبی یا لنزهای تماسی برطرف کرد.

از سوی دیگر، پذیرش تغییرات بینایی - به خصوص زمانی که به سرعت اتفاق می‌افتد و نمی‌توان با عینک یا لنز اصلاح کرد - اغلب به سختی قابل قبول است و برای بسیاری، تأثیر قابل‌توجهی بر سلامت عاطفی و روانی آنها می‌گذارد.

درک تفاوت بین اختلالات رایج بینایی و بیماری ها

بیشتر مشکلات بینایی ناشی از اختلالات چشمی است که بیشتر به عنوان عیوب انکساری شناخته می شود. به گفته مؤسسه ملی چشم، عیوب انکساری نتیجه تغییر در ساختار چشم است که از تمرکز صحیح نور بر روی شبکیه (بخشی از چشم که نور را حس می کند و سیگنال هایی را به مغز می فرستد و به شما امکان دیدن را می دهد، جلوگیری می کند. ).

رایج ترین انواع عیوب انکساری عبارتند از:

• نزدیک بینی
• دوربینی
• آستیگماتیسم (منحنی ناقص در قرنیه یا عدسی که بینایی را مختل می کند)
• تغییرات مرتبط با سن بین 40 تا 50 سالگی که تمرکز از نزدیک را دشوار می کند (پیش چشمی)

همه این نوع عیوب انکساری، می توانند با عینک های تجویزی، لنزهای تماسی یا روش های جراحی اصلاح شوند.

از سوی دیگر، تعدادی از بیماری‌های چشمی وجود دارد که بیشتر آن‌ها مربوط به سن هستند که علت اصلی نابینایی و کم‌بینایی هستند. شایع ترین این بیماری های چشمی شامل دژنراسیون ماکولا، آب مروارید، رتینوپاتی دیابتی و گلوکوم است.

در حالی که برخی از این بیماری های چشمی، مانند آب مروارید، قابل مدیریت و درمان هستند، اکثر آنها قابل درمان نیستند و باید به دقت مدیریت شوند تا پیشرفت کاهش بینایی کاهش یابد.

ارتباط بین کاهش بینایی و سلامت روان

بدیهی است که هر تغییر قابل توجهی در بینایی می تواند تأثیر عمیقی بر سلامت جسمانی شما و نحوه حرکت شما در محیط فیزیکی اطرافتان داشته باشد. علاوه بر این، تغییرات در بینایی همچنین می‌تواند پیامدهای جدی برای سلامت عاطفی و روانی داشته باشد - واقعیتی که خیلی از مردم نمی‌شناسند یا درباره آن صحبت نمی‌کنند.

از بین حواس پنجگانه انسان، مسلماً هیچ کدام مهمتر از بینایی نیستند، به خصوص زمانی که این توانایی شروع به کاهش می کند. تصور کنید اگر بینایی شما یک چهارم یا نیم یا بدتر از آن به طور کلی ناپدید شود، کارهای روزمره چقدر دشوار خواهد بود.

از دست دادن بینایی، افسردگی و اضطراب

تقریباً یک سوم افراد مبتلا به اختلالات بینایی و بیماری های چشمی ناتوان کننده علائم افسردگی خفیف را تجربه می کنند.

به طور مشابه، تقریباً همان درصد از افرادی که اختلالات بینایی یا از دست دادن بینایی را تجربه می کنند، اضطراب جدی را نیز گزارش می دهند.

علاوه بر این، اضطراب تشخیص داده نشده یا درمان نشده با افزایش خطر ابتلا به افسردگی مرتبط است. با در نظر گرفتن این موضوع، هر فردی که از دست دادن بینایی را تجربه می کند باید با پزشک خود در مورد غربالگری افسردگی و اضطراب صحبت کند.

مراحل پذیرش و مقابله با کاهش بینایی

بدیهی است که هر تغییری در بینایی تأثیر عمیقی بر نحوه حرکت شما یا یکی از عزیزانتان در محیط فیزیکی خواهد داشت. علاوه بر پیامدهای فیزیکی این شرایط، همانطور که در بالا توضیح داده شد، از دست دادن بینایی و نابینایی نیز تأثیر جدی بر سلامت روانی و عاطفی دارد.

با حمایت و راهنمایی مناسب، کسانی که از دست دادن بینایی را تجربه می کنند می توانند چندین قدم برای درک بهتر و سازگاری بردارند. این مراحل عبارتند از:

این مراحل غم و اندوه شامل دوره های انکار، افسردگی، عصبانیت، چانه زنی و در نهایت پذیرش است. در حالی که پیشرفت در این مراحل غم و اندوه می‌تواند تجربه‌ای دردناک و ناامیدکننده باشد، برخی آن را مفید می‌دانند که این یک فرآیند کاملا طبیعی و سالم است.

سلامت چشم را در اولویت قرار دهید

در حالی که به نظر می رسد اکثر اختلالات چشمی و بیماری های چشمی مربوط به سن هستند، اما واقعاً هیچ کاری نمی توانیم انجام دهیم تا زمان را به عقب برگردانیم. با این حال، چندین مرحله مهم وجود دارد که می توانید به عنوان راهی برای محافظت از بینایی خود اجرا کنید، از جمله:

برنامه منظم مراقبت از چشم را حفظ کنید.

معاینات چشم

این شامل معاینه دوره ای چشم توسط متخصص است. از آنجایی که بیشتر تغییرات چشمی و بیماری های چشمی بعد از 40 سالگی شروع می شود، آکادمی چشم پزشکی آمریکا توصیه می کند که در 40 سالگی یک معاینه کامل چشم را برنامه ریزی کنید.

تحقیق کنید و خطر ابتلا به بیماری چشم را درک کنید.

مانند چندین مشکل جدی سلامتی، بسیاری از بیماری‌ها و بیماری‌های چشمی ارثی هستند، به این معنی که توسط چندین عامل ژنتیکی تعیین می‌شوند و می‌توانند از والدین شما منتقل شوند. با کمال تعجب، و بر اساس تحقیقات برای پیشگیری از نابینایی، بیش از 350 بیماری چشمی وجود دارد که ارثی هستند. اینها شامل بیماری های جدی چشم، از جمله دژنراسیون ماکولا مرتبط با سن، آب مروارید و گلوکوم است.

از چشمان خود محافظت کنید

اگرچه محافظت از چشمان شما در برابر عوامل محیطی لزوماً خطر ابتلا به بیماری های چشمی را کاهش نمی دهد، اما به طور قابل توجهی خطر آسیب به چشم را که می تواند منجر به از دست دادن بینایی موقت یا دائمی و/یا نابینایی شود، کاهش می دهد.

محافظت از چشمان خود در برابر اثرات مضر اشعه ماوراء بنفش با استفاده از عینک آفتابی باکیفیت در بیرون از منزل – حتی در روزهای ابری – به عنوان یک تمرین عمومی. همچنین هنگام کار بر روی پروژه ها یا فعالیت ها، چه در خانه و چه در محل کار، محافظت از بینایی خود با استفاده از عینک ایمنی یا محافظ چشم بسیار مهم است.

فشار چشم ناشی از صفحه‌نمایش‌های دیجیتال را به حداقل برسانید و زمانی را برای استراحت چشمان خود در طول روز اختصاص دهید.