باورهای اشتباه درمورد بینایی

«خیلی نزدیک تلویزیون ننشین. کور می شوی! وقتی کتاب می خوانی چراغ را روشن کن. اگر نکنی، کور می شوی!»...

خوشبختانه، هیچ یک از این توصیه های بی انتها در مورد سلامت چشم که سال ها توسط میلیون ها مادر در سراسر جهان به اشتراک گذاشته شده است، درست از آب در نیامده است.

در اینجا 10 تا از باورهای اشتباه درمورد بینایی و سلامت چشم با هم بررسی میکنیم:

1. خیلی نزدیک تلویزیون ننشینید وگرنه کور خواهید شد
2.  مطالعه در تاریکی به چشمان شما آسیب می رساند
3. چپ کردن چشم ها باعث می شود تا برای همیشه همینطور بمانند
4.  خوردن هویج بینایی شما را بهبود می بخشد
5. ورزش خاص چشم می تواند بینایی شما را بهبود بخشد
6. بینایی 10-10 به این معنی است که چشمان شما کاملاً سالم هستند
7.  استفاده مداوم از عینک (یا عینک) بینایی شما را خراب می کند
8.  از دست دادن بینایی بخشی اجتناب ناپذیر از افزایش سن است
9.  لنزهای تماسی خطرناک هستند و ممکن است در پشت چشم گم شوند
10.  اگر بینایی شما تغییر نکرده باشد، نیازی به معاینه منظم چشم ندارید.

خیلی نزدیک تلویزیون ننشینید وگرنه کور خواهید شد

در حالی که اگر کاملاً نیازی ندارید، نباید بی جهت نزدیک صفحه تلویزیون بنشینید، انجام این کار به بینایی شما آسیب نمی رساند یا باعث کوری شما نمی شود.

با این حال، نشستن نزدیک به هر نوع صفحه نمایش (تلویزیون، کامپیوتر، تبلت یا دستگاه تلفن همراه) می تواند باعث خستگی و فشار چشم و سر درد شود.

برای بسیاری، نشستن خیلی نزدیک یا نگه داشتن وسایل الکترونیکی خیلی نزدیک به چشمانشان می تواند نشانه نزدیک بینی (پیرچشمی) باشد، وضعیتی که نیاز به معاینه چشم و اغلب نیاز به عینک طبی دارد.

مطالعه در تاریکی به چشمان شما آسیب می رساند

این کار هم مانند نشستن خیلی نزدیک به تلویزیون باعث کوری شما نمی شود، مطالعه در تاریکی یا در نور کم نیز به چشمان شما آسیب نمی رساند و باعث نابینایی نمی شود.

فکرش را بکنید، قبل از اختراع الکتریسیته، تنها راهی که مردم می توانستند در شب بخوانند یا بنویسند، نور شمع بود! خواندن در تاریکی ایده آل نیست، اما مضر نیست.

در بیشتر موارد، در مقایسه با مطالعه در نور شدید، چشمان شما در نور کم سریعتر از حالت عادی خسته می شوند. خستگی چشم یا خستگی چشم اغلب با سردرد، تاری دید و چشم‌های دردناک، آبریزش و خارش مشخص می‌شود. در حالی که فشار چشم ناراحت کننده و آزاردهنده است، این وضعیت آسیب دائمی به بینایی شما وارد نمی کند.

چپ کردن چشم ها باعث می شود که برای همیشه همینطور بمانند

چشم انسان شامل شش ماهیچه است که به طور خاص طراحی شده اند تا چشمان شما را به سمت بالا و پایین حرکت دهند و به چرخش چشم در یک حرکت دایره ای کمک کنند. درست مانند استفاده از عضله دوسر یا عضله سه سر برای حرکت دادن و نگه داشتن بازو به روشی خاص قبل از بازگشت به وضعیت استراحت، ماهیچه های چشم شما برای کمک به حرکت به گونه ای طراحی شده اند که باعث اجبار آنها به ماندن دائمی نشود.

خوردن هویج بینایی شما را بهبود می بخشد

خوردن یک رژیم غذایی سرشار از میوه ها و سبزیجات تازه یکی از کلیدهای حمایت از سلامت و تندرستی کلی است. با این حال، خوردن مقدار بیش از حد یک میوه یا سبزی خاص به یک دلیل خاص معمولاً راه موثری برای رفع یک بیماری خاص نیست. این امر به ویژه در مورد خوردن هویج برای بهبود بینایی صادق است.

درست است که هویج سرشار از ویتامین A است و ویتامین A از بینایی سالم حمایت می کند، اما هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد خوردن هویج به طور خاص در تلاش برای بهبود بینایی به شما کمک کند.

کمبود ویتامین A به عنوان یکی از دلایل اصلی نابینایی در کودکان شناسایی شده است، اما در کشورهای توسعه یافته چنین نیست. علاوه بر این، شما معمولاً روزانه بین 700 تا 900 میکروگرم ویتامین A نیاز دارید، مقداری که به راحتی از طریق یک رژیم غذایی معمولی قابل دستیابی است.

منابع با کیفیت ویتامین A عبارتند از اسفناج، کاهو رومی، انبه، طالبی و ماهی قزل آلا.

ورزش خاص چشم می تواند بینایی شما را بهبود بخشد

اگرچه ورزش به تقویت ماهیچه‌های بدن شما کمک می‌کند، از جمله ماهیچه‌هایی که برای حرکت چشم‌ها استفاده می‌شوند، اما نشان داده نشده است که تمرینات چشمی بینایی را بهبود بخشد یا از نیاز به لنزهای تماسی و یا عینک جلوگیری کند.

با این حال، نشان داده شده است که تمرینات چشمی خاص برای رسیدگی به مشکلات چشمی خاص، از جمله نارسایی همگرایی (شرایطی که زمانی اتفاق می‌افتد که چشم‌ها برای تمرکز با هم کار نمی‌کنند)، آمبلیوپی (تنبلی چشم) و کمک به پیشگیری از دیجیتال مفید هستند.

بینایی10/10 به این معنی است که چشمان شما کاملاً سالم هستند

دید10/10 یعنی دید مرکزی خوبی دارید. با این حال، دید مرکزی تنها یک نوع بینایی است. علاوه بر دید مرکزی، از چشم ها برای دید محیطی یا جانبی، دید در شب و دید رنگی استفاده می شود که همه آنها در طول زمان قابلیت تغییر دارند.

استفاده مداوم از عینک (یا عینک) بینایی شما را خراب می کند

بدیهی است که هدف از عینک و لنزهای تماسی بهبود بینایی شماست، اما برخی افراد معتقدند که استفاده مداوم از عینک می تواند دید شما را از بین ببرد.

خوشبختانه، این واقعیت که عینک و تماس چشم شما را بدتر نمی کند، به خوبی مستند شده است. خواندن حروف ریز یا کار با اشیاء کوچک اغلب باعث می شود چشمان شما احساس خستگی و فشار بیاورند، اما این فعالیت ها به بینایی شما آسیب نمی رسانند .

در حالی که ممکن است با افزایش سن بینایی شما بدتر شود، اما به این دلیل نیست که از عینک یا لنز تماسی استفاده می کنید.

از دست دادن بینایی بخشی اجتناب ناپذیر از افزایش سن است

مطمئناً با افزایش سن شانس بیشتری برای تجربه تغییرات مرتبط با بینایی دارید، اما پیری به خودی خود با از دست دادن بینایی شما مرتبط نیست - به خصوص که بسیاری از مشکلات بینایی مرتبط با سن اکنون قابل درمان و پیشگیری هستند.

دو مورد از شایع ترین مشکلات بینایی مرتبط با سن - پیرچشمی و آب مروارید - در صورت عدم درمان می توانند منجر به از دست دادن تقریباً کامل بینایی شوند. با این حال، هنگامی که به عنوان بخشی از معاینه چشمی سالانه شناسایی و تحت نظارت قرار می‌گیرد، هر دو بیماری می‌توانند برای بازگرداندن دید واضح درمان شوند. همین امر در مورد بیماری های جدی تر مانند گلوکوم یا دژنراسیون ماکولا نیز صادق است. در حالی که هیچ یک از اینها نمی توانند به طور کامل درمان شوند، تشخیص زودهنگام این امکان را می دهد که هر دو بیماری را برای کاهش بینایی و حتی پیشگیری از کاهش بینایی درمان کنند.

لنزهای تماسی خطرناک هستند و ممکن است در پشت چشم گم شوند

چشم انسان توسط غشایی به نام ملتحمه پوشیده شده است. این غشاء چشم شما را به داخل پلک شما متصل می کند و حرکت هر چیزی - از جمله لنز تماسی - را در پشت چشم غیرممکن می کند.

اگر بینایی شما تغییر نکرده باشد، نیازی به معاینه منظم چشم ندارید

این احتمالاً مهم‌ترین باوریست است که باید از بین برود. فقط به این دلیل که بینایی شما تغییر نکرده است، یا به این دلیل که فکر نمی کنید تغییر کرده است، به این معنی نیست که چشمان شما تغییر نمی کند. پیشرفت بسیاری از مضرترین بیماری های چشم - از جمله دژنراسیون ماکولا، گلوکوم، و رتینوپاتی دیابتی  در طول زمان به کندی اتفاق می افتد. این شرایط را می توان کاهش داد، اما تنها زمانی که به عنوان بخشی از یک معاینه معمول چشم تشخیص داده شود.

انجمن بینایی سنجی آمریکا معاینه چشم را هر دو سال یک بار برای افراد زیر 65 سال و معاینه سالانه برای افراد بالای 65 سال توصیه می کند.